Calenda maia
Ni fuèhls de faia,
Ni chans d‘auzèl
Ni flors de glaia
Non es que‘m plaia,
Pros dòna gaia
Tro qu‘un isnèl
Messatgièr aia
Del vòste bèl
Còrs, qu‘im retraia
Plazer novèl
Qu‘amors m‘atraia
E jaia
E‘m traia
Vas vos, Dòmna veraia,
E chaia
De plaia
‘L gelòs,
Anz que‘m n‘estraia.
Ma bèl‘amia,
Per Dieu non sia
Que ja‘l gelos
De mon dan ria,
Que car vendria
Sa gelosia,
Si aitals dos
Amantz partia;
Qu‘ieu ja joiòs
Mais non seria,
Ni jois ses vos
Pro no‘m tenria;
Tal via
Faria
Qu‘òms ja
Mais no‘m veiria;
Cel dia
Morria, Dòmna
Pros, qu‘ie‘us perdria.
Dòmna grazida,
Quecs lauz‘e crida
Vòstra valor
Qu‘es abelida,
E qui‘us oblida,
Pauc li val vida,
Per qu‘ie us azor,
Dòmn‘ eissernida;
Quar per gencor
Vos ai chausida
E per melhor,
De prètz complida,
Blandida,
Servida Gensès
Qu‘Erecs Enida
Bastida,
Finida, N‘Englès,
Ai l‘estampida.