Non é bo para ti que preguntes demais,
que te apartes do carreiro do perfecto cidadan.
Matrimonio soso, traballo precario
na tua mente a quimera de te facér encargado.
Tampouco che convén perderte en moitas leiras
cos feitos que, o pensalos, se converten en problemas.
Deixa que o mundo siga o curso seu
e continua o teu camiño en silencio e o teu.
Non cometa-lo erro de altera-las directrices
en que se apoia a xente con quen vives.
"É preferible a inxustiza a desorde"
dicia o meu avo o se abrocha-lo uniforme.
A tua conducta inquieta os veciños,
sinalante pola rua os que foron teus amigos.
Isto xa era asi antes de que ti naceses,
non lle deas mais voltas, cala e obedece:
Porque estás en Ultramemia,
vivirás en Ultramemia,
naceches en Ultramemia,
e morrerás de noxo
bordando co teu tedio a sua bandeira.
Non é aconsellable desconfiar do mandatario,
sagrado temonel do teu destino e o teu fado.
El pensa por ti para que non penses en nada:
cun cerebro sobra para toda a niñada.
Enturbas con dubidas a imaxe do Mister
e por riba pretendes que ninguén te vixie.
Isto xa era asi antes de que ti naceses,
non lle deas mais voltas, cala e obedece:
Porque estás en Ultramemia,
vivirás en Ultramemia,
naceches en Ultramemia,
e morrerás de noxo
bordando co teu tedio a sua bandeira.
Segue cos selos ali na estafeta,
mellor ser anodino ca profeta.
Quita esas parvadas dos miolos.
Tampouco é tan incomodo vivir de xeonllos.